ความน่าเชื่อถือขององค์การการค้าโลกอาจได้รับผลกระทบที่อาจทำให้หมดอำนาจ – ด้วยต้นทุนที่แท้จริงสำหรับธุรกิจระดับโลก – หากรัฐมนตรีที่มารวมตัวกันในกรุงไนโรบี ประเทศเคนยาในสัปดาห์นี้ล้มเหลวในการบรรลุข้อตกลงเกี่ยวกับการค้าโลกการประชุมดังกล่าวมุ่งผลประโยชน์ของชาติที่พัฒนาแล้ว นำโดยสหรัฐฯ และพันธมิตรอย่างสหภาพยุโรปและญี่ปุ่น ต่อกลุ่มประเทศเศรษฐกิจเกิดใหม่ขนาดใหญ่อย่างจีน อินเดีย บราซิล อาร์เจนตินา และแอฟริกาใต้ และแม้ว่าความตึงเครียดทั่วโลกจะเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วจากความวุ่นวายในตะวันออกกลางและท่าทีของจีนในทะเลจีนใต้ เจ้าหน้าที่ที่เป็นตัวแทนของคนส่วนใหญ่ในโลกจะอยู่ในห้องร่วมกันและพยายามตกลงอย่างเป็นเอกฉันท์ในบางสิ่ง
ในช่วง 20 ปีขององค์กรในเจนีวา
สิ่งนี้ไม่ได้เกิดขึ้นบ่อยนัก หากประเทศต่างๆ ไม่สามารถรวมตัวกันได้ในครั้งนี้ อาจเป็นการสะกดจุดจบขององค์กรที่มีฉันทามติเป็นเวทีเจรจาที่มีความหมายและนำไปสู่ยุคที่ถูกครอบงำด้วยข้อตกลงระดับภูมิภาคขนาดใหญ่แทน เช่น Trans-Pacific Partnership ที่สหรัฐฯ บรรลุข้อตกลง เลือกว่าใครจะเข้าใครออก
“อเมริกาแทบรอจีนและอินเดียไม่ไหว” Orrin Hatch ประธานคณะกรรมการการเงินวุฒิสภา (R-Utah) กล่าวกับ POLITICO “เราควรผลักดันอย่างจริงจังเพื่อสรุปข้อตกลงการค้าที่มีมาตรฐานสูงกับพันธมิตรของเรา ซึ่งยินดีที่จะปฏิบัติตามกฎและปฏิบัติตามเงื่อนไขของข้อตกลงของเรา”
อย่างไรก็ตาม ในระยะยาว นักเศรษฐศาสตร์และผู้เชี่ยวชาญคนอื่นๆ กล่าวว่า การเพิ่มจำนวนข้อตกลงการค้าระดับภูมิภาคจะเพิ่มต้นทุนและความซับซ้อนให้กับบริษัทต่างๆ ที่จะต้องดำเนินการตามกฎระเบียบที่ซับซ้อนโดยขึ้นอยู่กับสถานที่ที่พวกเขาทำธุรกิจ
“เมื่อคุณมีกฎที่แตกต่างกัน คุณจะทำให้การค้าโลกเป็นอัมพาต” Derek Scissors นักวิชาการประจำสถาบัน American Enterprise Institute กล่าว “ยิ่งคุณมีข้อตกลงมากเท่าไหร่ ก็ยิ่งยุ่งเหยิงมากเท่านั้น”
“โอกาสสำหรับแพ็คเกจที่จำกัดกว่านี้นั้นยังไม่แน่นอนและมืดมนด้วยซ้ำ” — เซซิเลีย มาล์มสตรอม
การสูญเสียความน่าเชื่อถือสำหรับองค์กรการค้าโลกจะบ่อนทำลายเวทีสำคัญสำหรับการแก้ไขความขัดแย้งทางการค้าอย่างสันติ และอาจทำลายความร่วมมือระหว่างประเทศในประเด็นอื่นๆ
“มันดีกว่าเสมอที่จะมีฟอรัม ฟอรัมที่ถูกกฎหมาย ซึ่งปัญหาสามารถออกอากาศและนักเจรจาสามารถจัดการกับปัญหาได้” Robert Reich อดีตรัฐมนตรีกระทรวงแรงงานกล่าวกับ POLITICO
รอบโดฮาเริ่มต้นในอุดมคติ
วาระการเจรจาปัจจุบันของ WTO หรือที่เรียกว่ารอบโดฮาเปิดตัวในปี 2544 โดยเป็นความพยายามอันทะเยอทะยานที่จะทำให้โลกาภิวัตน์ครอบคลุมมากขึ้นและช่วยเหลือคนยากจนทั่วโลก โดยเฉพาะอย่างยิ่งการลดภาษีศุลกากรและการอุดหนุนสินค้าเกษตร แต่หลายปีต่อมา สมาชิกไม่มีความเห็นพ้องต้องกันในประเด็นนี้ โดยเฉพาะประเด็นที่เกี่ยวข้องกับการลดเงินอุดหนุนฟาร์มและการเปิดตลาดเกษตร การผลิต และบริการ
เดิมทีประเทศสมาชิกหวังว่าการประชุมไนโรบีจะเป็นบทสรุปของการเจรจารอบโดฮา แต่ตอนนี้รัฐมนตรีจะพิจารณาเพียงส่วนเล็กๆ ของรอบ เช่น การห้ามอุดหนุนการส่งออกสินค้าเกษตร และการปรับปรุงการเข้าถึงตลาดสำหรับประเทศที่ยากจนที่สุด ความหวังได้จางหายไปสำหรับความมุ่งมั่นใหม่ ๆ ที่จะโปร่งใสมากขึ้นในบางพื้นที่
Cecilia Malmström กรรมาธิการการค้าของสหภาพยุโรปกล่าวกับคณะกรรมการการค้าของรัฐสภาสหภาพยุโรปเมื่อวันพฤหัสบดีว่า
เข้าร่วมข้อตกลง TPP และข้อตกลงอื่นๆ เช่น ข้อตกลงเทคโนโลยีสารสนเทศ ซึ่งภายใต้เขตเศรษฐกิจขององค์การการค้าโลกบางแห่งแต่ไม่ใช่ทั้งหมดจะยกเลิกภาษีศุลกากรสำหรับสินค้าไฮเทค เช่น คอมพิวเตอร์และเซมิคอนดักเตอร์ ข้อตกลงเหล่านี้เกิดจากการที่องค์กรการค้าโลกไม่สามารถส่งมอบได้ แนวร่วมของผู้เต็มใจเป็นม้าที่ต้องการเดิมพันสำหรับบรรษัทข้ามชาติ แต่ผลที่ตามมาสำหรับประเทศยากจนที่ถูกละเว้น
“องค์การการค้าโลกกำลังตกอยู่ในอันตรายจากการถูกกีดกันและความชอบธรรมขององค์การการค้าโลก เนื่องจากเวทีในการจัดการกับปัญหาที่เกี่ยวข้องกับการค้ากำลังตกอยู่ในความเสี่ยง” — โรเบิร์ต รีค
“พวกเขายังไม่ตื่นเลยว่านี่คือโลกที่แตกต่าง” คิม เอลเลียต เพื่อนร่วมอาวุโสของศูนย์เพื่อการพัฒนาระดับโลกกล่าวถึงประเทศกำลังพัฒนา “หากพวกเขาไม่ไปเล่นบอลที่เจนีวา สหรัฐฯ และอียูก็จะรับบอลและไปเล่นที่อื่น”
credit : 3daysofsyllamo.org
makedigitalworldeasy.org
thaidiary.net
flashpoetry.net
coachfactoryoutletstoreco.com
glimpsescience.net
sylvanianvillage.com
royalnepaleseembassy.org
21stcenturybackcare.com
coachfactoryonlinea.net
